Na proces sekularyzacji społeczeństwa wpływ ma dzisiaj wiele czynników. Nie tylko kwestia wolności wyboru religii, ale i wydatki związane z kościołem i przyjmowaniem kolejnych sakramentów, a także czas, który musi zostać przeznaczony na przygotowanie się do pewnych uroczystości, sprawiają, że ludzie nie są w stanie poświęcać tyle czasu na wiarę. Również hierarchia kościelna i obecność duchownych w życiu politycznym i społecznym jest czynnikiem, przez który ludzie powątpiewają w instytucję kościoła i traktują księży, jako tych, którzy chcą zdobywać pozycję, a którym nie zależy na uzdrowieniu duchowym zwykłego obywatela.
Pierwszy sakramentem, który przyjmuje się po narodzinach jest chrzest
Wiele osób nie ma wpływu na to, czy przyjmie chrzest. Przynajmniej tak jest w religii katolickiej. Poszczególne odłamy protestantyzmu np. pozwalają na chrzest w późniejszym wieku. Amisze biorą chrzest w wieku 16 lat. Dorośli wychodzą z założenia, że lepiej dać się dojrzewającemu dziecku pobawić w tym czasie i poznać smaku życia, a dopiero gdy już nieco bardziej dojrzeje, będzie w stanie podjąć bardziej racjonalną decyzję – czy chcę należeć do amiskiej społeczności, czy też nie. Co więcej, gdy odpowiedź będzie negatywna, to taka osoba społeczność opuszcza, ale ma prawo do kontaktu z rodziną. Inaczej jest w przypadku osoby, która będąc już w społeczności amiszy, później się z niej wyłamie. Taka postać jest wykluczana ze społeczności dożywotnio. Po chrzcie kolejnym sakramentem jest
Najświętszy Sakrament, a więc tzw. Komunia Święta. Przypada on najczęściej na dzieci w wieku 8-9 lat, które uczęszczają do drugiej klasy szkoły podstawowej. Przygotowanie głównie przypada na lekcje religii i wiąże się z nauką niezbędnych kwestii w religii katolickiej, takich jak wyznanie wiary, główne prawdy wiary, spowiedź powszechna, dekalog, czy też przykazanie miłości Boga i bliźniego. Dziecko uczy się także formuły używanej podczas spowiedzi, która jest niezbędna, aby przystąpić do pierwszej komunii świętej. Różni się ona od standardowej formuły, gdyż taka osoba, musi zaznaczyć, że przystępuje po raz pierwszy do spowiedzi.
Pierwsza Komunia Święta jest wyjątkowym wydarzeniem w życiu każdego dziecka, które do niej przystępuje. Sporo czasu i przemyśleń zajmuje także wybór odpowiedniego ubioru, najczęściej białego garnituru dla chłopca oraz białej sukienki dla dziewczynki. Czasem zdarza się, że garnitur ma jednak kolory ciemniejsze. Zwykle pierwsza komunia święta jest okazją do spotkania dla całej rodziny i uroczystego obiadu oraz spędzenia ze sobą czasu. Jednak to nie wszystko, ponieważ po przyjęciu Najświętszego Sakramentu, następuje tzw. Biały Tydzień, na który również dzieci są zobowiązane uczęszczać. Kolejnym sakramentem jest bierzmowanie.
Bierzmowanie przypada na czas 13-15 lat. Niekiedy przygotowanie do tego sakramentu trwa rok, zdarza się, że trzy lata – to ile trwa bierzmowanie, zależy to od parafii. Okres przypada na późniejsze lata w szkole podstawowej, wcześniej był to czas gimnazjum. Nie wszystkie dzieci, które przystąpiły do Komunii Świętej, przystępują jednak do bierzmowania. W końcu jest to wiek ścisłego dojrzewania, gdzie większość buntuje się przeciw narzuconym regułom i zaczyna coraz częściej zastanawiać się nad egzystencją życia. Bierzmowanie również zakłada nauczenie się kwestii, które są istotne dla wiary. Każda osoba, która przystępuje do bierzmowania, powinna mieć ze sobą świadka. Większość osób wybiera jednak się na bierzmowanie tylko z przekonania, że będzie to potrzebne do przyjęcia sakramentu małżeństwa w przyszłości.
Niektórzy też chcą zostać rodzicem chrzestnym, do czego bierzmowanie jest obligatoryjne. Mało osób jednak zastanawia się nad kwestiami duchowymi, które daje ten sakrament, a jest on związany z otrzymaniem siedmiu darów ducha świętego. Dopiero Sakrament Małżeństwa staje się bardziej istotnym dniem w życiu dwójki ludzi, choć jest to również dyskusyjne. Ślub można wziąć również cywilny, a jest to związane głównie z papierami np. na wspólny majątek i inne wspólne prawa. Niezależnie od tego, czy ktoś przyjmuje sakramenty, czy też nie zauważyć należy, że często rozbija się to o kwestie, co inni ludzie o tym myślą, że coś się po prostu powinno, aniżeli że będzie to w jakiś sposób potrzebne i umocni ludzi, np. w wierze. Co więcej, można zaobserwować, że ludzie, którzy biorą ślub kościelny, często nie są regularnymi uczestnikami Mszy Świętej. Mimo że teoretycznie 95% Polaków to Katolicy, to de facto praktykującymi jest – jak szacuje się według badań, jest około 10%.
