Zatrudniając pracownika pracodawca liczy się z ponoszeniem różnych kosztów. Są to nie tylko koszty samego wynagrodzenia. Zobaczmy, za co dodatkowo zapłaci pracodawca.
Do wynagrodzenia brutto pracownika, które jest w całości kosztem dla pracodawcy należy doliczyć koszty składek ZUS ponoszone przez zakład pracy.
Składki ZUS to pojęcie zdefiniowane ogólnie. W rzeczywistości mówimy o składkach na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Emerytur Pomostowych.
Ile kosztuje pracownik? Policzmy.
Składki na ubezpieczenie społeczne dzielą się na:
– składki na ubezpieczenie emerytalne – 19,52% (płacone po równo przez pracownika i pracodawcę po 9,76% podstawy wymiaru),
– składki na ubezpieczenie rentowe – 8% (1,5% płacone przez pracownika, 6,5% przez pracodawcę),
– składki na ubezpieczenie chorobowe – 2,45% (całość płacona przez pracownika),
– składki na ubezpieczenie wypadkowe – 1,67% (całość płacona przez pracodawcę, wysokość stopy procentowej w tym wypadku dotyczy małych zakładów pracy, zatrudniających do 9 osób).
Z podanego wyżej zestawienia wynika, że z wynagrodzenia pracownika potrąca się 13,71% składek na ubezpieczenie społeczne. Pomimo, że jest to część składki należna od pracownika, jest to również koszt pracodawcy, gdyż zawiera się w brutcie wynagrodzenia. Natomiast obok wynagrodzenia dodatkowym kosztem pracodawcy jest jego część składek ZUS, która wynosi 17,93% wynagrodzenia brutto pracownika.
Jeżeli pracownik zarabia 2100,- zł brutto, to w istocie dla pracodawcy jest to koszt w wysokości 117,93% tej kwoty.
Należy dodać, że składki na ubezpieczenie wypadkowe wynoszą od 0,67% do 3,33% w zależności od rodzaju działalności, określonego zgodnie z PKD pracodawcy. Dotyczy to wszystkich pracodawców w pierwszych 3 latach prowadzenia działalności. Na podstawie kodu PKD, który wyznaczyli dla swojej działalności, ustalają oni sami wysokość stopy procentowej ubezpieczenia wypadkowego. Dodatkowym warunkiem jest zatrudnianie co najmniej 10 osób. Po 3 latach wysokość stopy procentowej ubezpieczenia wypadkowego ustali dla nich ZUS, na podstawie składanych deklaracji ZUS IWA. Jeżeli zatrudniają do 9 pracowników ich stopa procentowa wyniesie połowę najwyższej stopy procentowej, czyli 1,67%. Składanie IWA nie jest wtedy konieczne.
Obok składek na ubezpieczenie społeczne pracodawca płaci również z własnych środków składki na Fundusz Pracy (2,45% od brutta wynagrodzenia) oraz na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (0,1%).
Istnieje ponadto obowiązek opłacania składki na Fundusz Emerytur Pomostowych, ale są one opłacane przez pracodawcę zatrudniającego pracowników w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Składka wynosi 1,5% od brutta wynagrodzenia.
Dodatkowym kosztem pracodawcy nie jest wbrew pozorom składka na ubezpieczenie zdrowotne.
Składka ta wynosi 9%. Obliczona kwota potrącana jest w części z podatku (7,75%), a w części odejmowana z wynagrodzenia (1,25%), zatem zawiera się również w brutcie wynagrodzenia pracownika, które, jak już powiedzieliśmy jest w całości kosztem dla pracodawcy.
Podsumujmy zatem nasze obliczenia dotyczące kosztów zatrudnienia pracownika:
– brutto wynagrodzenia 2100,- zł
– składki na ubezpieczenie społeczne – 17,93 %
– składki na Fundusz Pracy – 2,45 %,
– składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 0,1%,
– składki na Fundusz Emerytur Pomostowych – 1,5%
Zatem, ile kosztuje pracownik: łącznie 2100,- x 121,98% = 2561,58 zł kosztu dla pracodawcy.
Dodajmy jeszcze, że zarabiając 2100,- zł brutto pracownik otrzyma na rękę 1530,- zł, zatem koszt jego zatrudnienia jest dla pracodawcy prawie o 70 % wyższy.
Dodatkowe koszty ponoszone przez pracodawcę nie są już tak oczywiste, lecz często konieczne.
Mowa o wszelkich ekwiwalentach, delegacjach, kosztach szkoleń.
Ekwiwalenty wypłacane przez pracodawcę mogą być różnorakie:
– za pranie odzieży roboczej,
– za używanie odzieży własnej zamiast roboczej,
– za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (w przypadku zwolnienia pracownika).
Inne często spotykane koszty zatrudnienia pracownika to:
– nagrody jubileuszowe,
– odprawy w razie zwolnienia lub emerytalno-rentowe, a także pośmiertne,
– odszkodowania za skrócenie okresu wypowiedzenia,
– wynagrodzenia za czas choroby (pierwsze 33 dni choroby niepokrywane ze środków ZUS),
– wynagrodzenie za czas dyżuru i przestoju,
– wynagrodzenie za urlop,
– trzynasta pensja, należności z tytułu udziału w zysku lub nadwyżce finansowej.
Odrębnym kosztem dla pracodawcy są oprócz tego świadczenia finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych:
– świadczenia urlopowe,
– zapomogi losowe,
– dopłaty do wypoczynku.
