Komornik to jeden z sześciu zawodów prawniczych w Polsce obok adwokata, radcy prawnego, notariusza, sędziego oraz prokuratora. Oznacza to, że aby wykonywać ten zawód należy ukończyć studia jednolite magisterskie na kierunku prawo na jednej z polskich uczelni wyższych. Obecnie kierunek ten uznawany jest za jeden z najbardziej prestiżowych i wybierany jest przez dużą część zdolnej młodzieży skuszonej perspektywą interesujących sądowych spraw i dobrych zarobków. Najbardziej oblegane i prestiżowe pod tym względem uczelnie w Polsce to Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Uniwersytet Warszawski oraz Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Pięcioletnie studia zaowocują zdobyciem wielkiej ilości wiedzy na temat funkcjonowania i stosowania prawa, ale nie zawsze oznaczają odpowiednią dawkę wiedzy praktycznej. Z tego powodu po ukończeniu studiów należy udać się na odpowiednią aplikację, która trwa kilka lat. Polega ona na terminowaniu u doświadczonego prawnika, wybranej prawniczej specjalizacji.
Podczas praktyki młody adept sztuk prawniczych zdobywa praktyczne umiejętności i oswaja się z rzeczywistością zawodu, który wybrał. Aby w ogóle dostać się na aplikację do prawniczej kancelarii należy zdać dobrze test zawodowy np. komorniczy. Na aplikacji nie jest już więc się studentem – posiada się tytuł magistra, ale jest to jeszcze czas, aby uczyć się i przygotowywać na moment, w którym rozwinie się samodzielnie skrzydła.
Aby zostać komornikiem należy jeszcze przez dwa lata pełnić funkcję asesora, czyli znowu być pomocnikiem. Długa droga do samodzielności zawodowej zniechęca wielu młodych ludzi, którzy wolą pracować od razu po ukończeniu szkoły średniej. Bycie prawnikiem i przechodzenie wszystkich żmudnych procesów zawodowych to jednak swego rodzaju inwestycja w lepszą przyszłość. Od aplikacji komorniczej zwolnione są osoby ubiegające się o stanowiska komornika, które wcześniej odbyły innego rodzaju prawnicze aplikacje: sądową, notarialną, prokuratorską, sędziowską lub adwokacką.
Można więc swobodnie przechodzić między zawodami prawniczymi; zamkniętej drogi nie ma. Od robienia aplikacji zwolnieni są także ci, którzy uzyskali tytuł doktora nauk prawnych, czyli dla osób spragnionych wiedzy lepszą opcją będzie zostanie na uczelni na studiach trzeciego stopnia i podejście do pracy zawodowej jeszcze później, ale już bez konieczności uciążliwych i słabo płatnych praktyk.
Komornik sądowy działa zawsze przy sądzie rejonowym i zajmuje się windykacją roszczeń, czyli zmuszeniem podmiotów do spłacenia zaciągniętych przez siebie należności, jeśli taki jest wyrok sądu. Komornik ma prawo wykonywać swoje czynności od godziny 7 do 21. Może on wejść do czyjegoś domu i zająć sprzęt, spieniężyć go, a potem przekazać organom w przeciągu czterech dni. W przypadku jakiejkolwiek zwłoki sam komornik jest zobowiązany zapłacić odsetki na rzecz osoby, która czekała na swoje pieniądze. Oczywiście praca komornika obrosła swego rodzaju legendą, a ludzie uważają tą grupę zawodową za ludzi pozbawionych serca i godności.
Prawdą jednak jest to, że prawo musi być skuteczne i jeśli ktoś nie zapłacił, musi zostać do tego w jakiś sposób zmuszonym. Jeśli by tak nie było, banki nie chciałyby udzielać tak wysokich kredytów, a cała finansowa strona państwa zastygłaby w marazmie. Krytykując pracę komorników należy zastanowić się nad własną reakcją, jeśli okazałoby się, że ktoś dłużny jest parę tysięcy złotych i oddać nie chce.
Wówczas komornik, który takowy dług by odzyskał wydawałby się koniecznością. Mimo wszystko bardzo mało młodych prawników decyduje się na ten zawód – około 300 nowych komorników przyda na osiem tysięcy młodych adwokatów. Statystyki są więc porażające, a zła sława zawodu przekłada się na zanik zainteresowania jego wykonywaniem.
W ten sposób nie kształtuje się jednak konkurencja, a komornicy są w stanie zarobić naprawdę dużo pieniędzy. Oczywiście w opinii człowieka, który zastanawia się ile zarabia komornik, to grupa zawodowa, która żeruje tylko na czyimś nieszczęściu. W praktyce komornicy dbają o sprawiedliwość i konsekwencje w dopełnianiu zawartych między dwoma lub więcej podmiotami umów.
Aplikanci zarabiają od 2-4 tysięcy złotych brutto, natomiast asesorzy komorniczy między 5-6 tysiącami złotych brutto. Komornik zwyczajny pobiera swoje wynagrodzenie jako drobny procent od wyegzekwowanych roszczeń lub świadczeń pieniężnych, a więc wszystko zależy od jego skuteczności. Najmniej zarobić może około 6 tysięcy złotych brutto, ale najczęściej ta grupa zawodowa zarabia 10-16 tysięcy złotych brutto, a nawet i więcej.
